Ik had jullie in mijn vorig blog bericht verteld dat we dit weekend naar de jungle gingen en naar Voltzberg. Over deze trip komen jullie in dit blog bericht alles te weten.
Normaal had ik dit bericht meteen na het weekend geschreven, maar omdat ik ziek was is dit mij niet gelukt. Geen nood niks ergs of tropisch vandaag voel ik me al beter, dus ik ben helemaal klaar voor een nieuw blog bericht.
Donderdag 24 maart:
Vandaag vertrokken we 's morgens vanaf 't Vat met de bus. 't Vat is een café gelegen in de uitgaansbuurt van Paramaribo. Deze trip was met een groep van dertig stagiairs omdat er tijdens het paasweekend een actie was. De bus reed richting de luchthaven van Zanderij hier maakte we na ongeveer een uur onze eerste stop waar we ook ontbijt kregen. Daarna vervolgde we onze route verder richting het binnenland. Bij onze eerste stop stopte ook de verharde weg en ging het verder over onverharde, hobbelige wegen. Tot aan de plaats waar we uiteindelijk op de boot zouden stappen duurde de busrit nog drie uur. Een uur voor aankomst bij de boot kreeg de andere bus een lekke band.
Hier stonden we dan in de middle of nowhere een band te vervangen. Alé 'we' stonden dat niet echt te doen de bushmannen deden dit en wij keken ernaar.
Wanneer de band vervangen was vervolgde we onze route verder naar de boot. Doordat we vertraging hadden opgelopen bij de vervangen van de band kregen we onze lunch op de bus. Voor vandaag was de lunch roti. Je kan dit vergelijken met een wrap, gevuld met currysaus, aardappelen en kip. Heel lekker als het niet te pittig is.
Eindelijk aangekomen bij de boot. Hier moesten we onze rugzakken in vuilzakken doen om ervoor te zorgen dat deze droog bleven als ze uit de boot zouden vallen. En ja, jammer genoeg is dit bij één van de zakken gebeurd. De bootjes zijn niet groot en ook niet comfortabel en we moesten meer dan 2 uur varen, een hele uitdaging kan ik je vertellen. Maar de mooie natuur verzacht het vierkant gat en de slapende benen een beetje.
Na de lange tocht en een vierkant gat kwamen we eindelijk aan bij het basiskamp waar we vier dagen verbleven.
Nu konden we ons beginnen installeren. Sommige sliepen in hangmatten andere in bedden. Na ons avontuur op Brownsberg in de hangmatten hebben wij toch maar voor de bedden gekozen.
Maar bij het installeren van onze bedden werden we meteen verwelkomt door een jungle bewonder, ik stel jullie voor Pluisje:
Een echte vogelspin in ons bed! Enkele waaghalzen in onze groep hebben Pluisje op hun hand laten zetten door de gidsen, mensen die mij goed kennen weten dat ik dit in geen honderd jaar zou doen dus dit heb ik dan ook niet gedaan. Geen haar op mijn hoofd dat hier ook maar één moment over nadacht. De gids heeft na de fotosessie met Pluisje haar verplaatst naar een boom naast ons verblijf. Aangezien ons verblijf helemaal open was, was ik dus niet echt gerustgesteld. Elke nacht voor ik ging slapen zocht ik met mijn zaklamp naar spinnen gelukkig ben ik er geen mee tegen gekomen. En echt in ons bed konden ze niet meer door ons muggennet, dat als een tent over ons bed hing. Na het avondeten en nog wat napraten met de andere stagiaires gingen we slapen, de eerste nacht was nog onwennig maar de andere nachten heb ik hier heel goed geslapen.
Vrijdag 25 maart
De volgende ochtend moesten we er alweer vroeg uit want die dag stond de beklimming van Voltzberg op het programma. Dit hield ook in dat er stevig gewandeld moest worden door de jungle. in totaal was het een wandeltocht van drie uur tot op de top van Voltzberg. Zere voeten, zere tenen, veel zweet en een paar bulten op mijn hoofd later was het wel echt de moeite en niet met woorden te beschrijven. En ooh ja de bulten op mijn hoofd kwamen doordat ik tegen een aantal takken en boomstammen ben aangelopen in de jungle.
In de jungle kwamen we natuurlijke een aantal hele mooie planten, dieren en een waterval tegen.
Deze blauwe vlinder is zeer zeldzaam.
Deze plant noemen ze in Suriname Indian penis, je snapt wel waarom. In het Nederlands noemt deze wenteltrap. Ze geven deze plant aan mensen die onwel worden in de jungle.
Hier mochten we even een kwartiertje rusten en konden we de top van Voltzberg al zien, maar hierna begon de klim pas echt. Vanaf dit punt was het nog een uur en twintig minuten stappen tot op de top.
Hier kwamen we ook nog deze vrucht tegen, dit lijkt een beetje op drakenfruit maar het is de vrucht van een cactus.
Bijna op de top konden we al genieten van het mooie uitzicht!
EINDELIJK !!! De top, wat een ervaring! Gewoon niet uit te leggen.
De beklimming naar de top was zeer stijl en lastig doordat de top van Voltzberg bestaan uit steen, wanneer het regent kan je ook niet op de top omdat dit te gevaarlijk is.
Nu konden we onze tocht naar beneden beginnen.
Hierna gingen we terug naar onze verblijf plaats om te douchen en te bekomen van een zeer leuke maar vermoeiende dag.
Maar na het douche hadden we nog aangenaam bezoek. In de bomen naast onze slaapplaats kwamen een aantal aapjes ons gedag zeggen :D. We mochten ze ook bananen geven.
Hierna sloten we de dag af met een heerlijke maaltijd met rijst en pom, en tot slot een groot kampvuur.
Zaterdag 26 maart:
De volgende dag stonden de Raileighvallen op het programma. Dit is een verzameling van een aantal stroomversnellingen in het zelfde gebied. Maar voordat we daarnaar vertrokken konden we ervoor kiezen om 's morgens vogels te spotten. Omdat ik hier nooit meer terug ga komen waarschijnlijk kwam ik hiervoor om 6 uur uit mijn bed. We hebben Toekans, Ara's, Gieren en andere vogels gezien. Maar het was heel moeilijk om hiervan duidelijke foto's te nemen...
Het vogel spotten vond plaats op het vliegveld van het basiskamp waar we sliepen.
Ja wij waren een beetje asociaal, echte vogelspotters!!
Nee ik ben niet gaan winkelen in de jungle, dit was voor mijn fototoestel :D
Daarna was het tijd voor de Raleighvallen. We maakte een boswandeling om uiteindelijk uit te komen aan de moedervallen. Tijdens de wandeling kregen we veel uitleg over de verschillende bomen en planten in dit gebied.
Dit zijn de moedervallen.
Die avond was het onze laatste avond, hierbij hoorde een feestje en een kampvuur. Een Surinaams bandje zorgde voor de muziek. Natuurlijk wou ik hiervan een filmpje maken met mijn gsm, maar in al mijn enthousiasme liet ik mijn gsm 'stuiteren' op de betonnen vloer. Resultaat 1 kapotte iphone :(. Hij werkt nog wel maar heel het scherm is naar de maan, ik weet weer waarvoor ik kan gaan werken als ik thuis kom.
Zondag 27 maart:
De volgende dag was het Pasen een zalig paasontbijt stond voor ons klaar!
Daarna was het tijd om de koffer te pakken en de reis naar huis te beginnen. Om jullie nog eens een goed beeld te geven van onze verblijfplaats daar nog enkele foto's:
Hop op de boot en naar huis dan maar! Nog een hele dikke dankjewel aan onze gidsen Rudi en Sergio!! Top bushmannen !
Thuis aangekomen was het al avond maar toch wou ik nog met mijn ouders skypen om ze het slechte nieuws van mijn gsm mee te delen. Helaas hadden zij ook slecht nieuws. Mijn kat Mindy die we al 16 jaar hadden was gestorven toen ik in de jungle zat. Lieve Mindy wat ga ik je missen.
Maandag, dinsdag en woensdag konden we nog uitrusten van ons weekend. Donderdag stond voor mij alweer een nieuwe stage dag klaar. De laatste stage dagen van mijn buitenlandse stage zijn bij Thermen Hermitage. Tot deze zaterdag doe ik hier stage, daarna is het uitbollen tot onze vertrek datum. Het avontuur hier loopt nu echt op zijn einde en dat is best wel eng, maar toch kijk ik er naar uit om weer naar huis te gaan :)
Zo nu zijn jullie helemaal op de hoogte van mijn avontuur in de jungle!
Tot snel
xxx Eline
